روايه كامله بقلم علياء خليل

فارس انت فأكر انى ممكن اخونك
ورد وشها

احمر و بعدت يده
ورد أنا داخلة انام
صقر استنى جاوبنى الاول
ورد على ايه
صقر لبساه ليا صح
ورد لا كنت بجربه بس
صقر بزعل و انا اللى كنت فاكر انك حنيتى عليا
ورد هروح انام
صقر زى العيال الصغيرة
ورد بس أنا مش عيلة
صقر مشيها عيلة بدل ما تبقى حاجة تانية و ساعتها مش هكون بشيلك علشان انيمك و ابتسم نصف ابتسامة و غمز
ورد احمر وجها خجلا
ورد ابعد يا صقر أنا بكره كده و بقرف من نفسى
صقر نزلها و نام على الكنبة و هو زعلان و ڠضبان
فارس كان قاعد فى كافية مع تقى
تقى فارس هو ممكن اسالك سؤال
فارس اتفضلى طبعا
تقى و الدموع اتجمعت فى عيونها انت فعلا
فارس انتى مين قالك الكلام ده
تقى مش مهم مين قالى على اد ما مهم اعرف صح و لا غلط
فارس هجوبك بس اعرف مين قالك
تقى و نزلت دمعة ڠصب عنها ورد
فارس بذهول ورد !!!
تانى يوم الصبح صحيت ورد ملقتش صقر 
و لسه بتفتح الباب لقيت صقر خارج من الشالية اللى قدامهم و كانت صاحبة الشالية سيدة ثلاثية العمر تدعى منى و كانت بتعدله لياقة القميص و بتبتسمله
ورد 
صقر لمحها واقفة و رجع على الشالية تانى
صقر دخل الاوضة فجأة لقى ورد بتغير هدومها دخلت الدولاب من الكسوف
صقر ضحك على كسوفها منه و كل تصرفاتها الطفولية و اتجه ناحية الدولاب و فتحه وجد ورد مستخبية وسط الهدوم
الموضوع ده و يتعامل ببرود
صقر اخد قميصه و خرج بدون و لا كلمة
ورد اتفاجت كانت فاكرة هيستغلها فرصة كملت لبس و خرجت بعصبية
ورد كنت فين
صقر ما انتى كنتى واقفة و شايفة
ورد و الله ده انت حتى مانكرتش
صقر و أنكر ليه أنا مش بعمل حاجة غلط
ورد و الله بجد و كنت بتعمل ايه عندها يا صقر و مين دى اصلا
صقر دى مدام منى سيدة أعمال و بينى
و بينها شغل
ورد امممم شغل . شغل ايه ده اللى يخليك تروح لها بيتها و كمان تعدلك لياقة القميص و فجأة ورد من صقر جدا و غرست راسها 
صقر بابتسامة بلهاء ورد كنت عارف انك 
ورد بمقاطعة انت ايه البرفيوم اللى ده يا بيه
صقر معرفش ممكن و هى بتعدل اللياقة
ورد بعصبيه بدأت تفك زراير قميصه
صقر انتى مالك على الصبح يا ورد
ورد القميص
ورد مش عايزة اشوفك لابس القميص ده تانى
صقر حلو اوى شكلك و انتى بتغيرى عليا
ورد انت كنت بتعمل عندها ايه
صقر كنت بشرب معاها فنجان قهوه دار الروايات و بتتكلم فى الشغل و عزمتنا بكرة على حفلة عملها
ورد أنا مش هروح
صقر مينفعش يا ورد
ورد دخلت الحمام تغسل القميص و هى مضايقة
صقر وقف قدام باب الحمام
صقر امممم.
تيجى ننزل
ورد لااا
صقر هوديكى تركبى مركب و نروح ملاهى
ورد لبست و هى عاملة نفسها مقموصة
صقر افردى وشك ده
ورد انت بتحبنى يا صقر
صقر هو ده سؤال المفروض اصلا أنا اللي اسالك قدامى يا ست هانم و انتى حلوة كده
على بليل بعد ما ورد و صقر رجعوا و كان كل واحد فيهم تعب من كتر اللعب و المشى ناموا زى كل يوم ورد في الاوضة و صقر على الكنبة
بليل صحيت ورد على صوت كسر حاجة بره
فتحت باب الاوضة لقيت و صقر بدون تيشيرت
ورد 
منى بسهوكة سورى يا مدام ورد ازعجتك بس اصل انا قاعدة لوحدى فى الشالية و لقيت فار خۏفت جدا و جريت أخبط علي صقر
ورد بصت لصقر اللى كان مرتبك و الله لا لو كده صقر يروح مع حضرتك يشوف الموضوع ده
منى لا مش عايزة اتعبه أنا لسه متصلة بالإدارة المكان و هيحلوا المشكلة اسفة لو ازعجتكم و بصت لصقر نظرة ميصة كده و خرجت
كان فى تلك اللحظة تقدر تشم ريحة شياط طالعة من ورد من كتر الغيرة و الڠضب
ورد أنا
عايزة ارجع القاهرة دلوقتى
صقر فى ايه

يا ورد
ورد و الله انت شايف ان مفيش حاجة
صقر منى كانت خاېفة
ورد يعنى أنا لو خاېفة اروح أجرى عليك بقميص النوم
صقر طيب يا ريت تعمليها دار الروايات أنا اصلا حاسس انى مش متجوز
ورد سابته و دخلت اوضتها تلم حاجاتها
صقر دخل الاوضة
صقر واقف بيترقبها فى هدوء و ساكت
ورد فضلت تلم فى حاجاتها
صقر باستفزاز فى فستان ازرق نسيتيه
ورد ببرود لاء أنا مش عايزه ابقى اديه لست منى بتاعتك
صقر ده جبته ليكى بمناسبة دار الروايات جوازنا بجد مش مهم عندك
ورد هو أنا كنت اصلا مهمة عندك يا صقر ده انت حتى مرعتش مشاعرى المفروض شوفت ست بتخبط تصحينى مش رايح تفتحلها منغير حتى ما تلبس دار الروايات و ياعالم اصلا هى جت فعلا علشان اللى قالته ده و لا انت و هى بتستغفلونى
صقر بجد يعنى للدرجة مش واثقة فيا
ورد أنا عايزة ارجع دلوقتى
صقر ورد احنا ليه وصلنا لكده
ورد بسببك يا صقر
صقر أنا
ورد أيوة انت بتضغط عليا بالموضوع ده و لو محصلش يبقى تروح تبص بره دار الروايات يا صقر عمرك ما جربت تخلينى اطمنلك
صقر نعععم بعد كل ده و مش مطمنة ليا اعمل ايه اكتر من كده أنا بتمنالك الرضا ترضى و بعد كل اللى بعمله بترفضينى مش انا لوحدى السبب شوفى تصرفاتك معايا و على فكرة أنا مش ببص بره دار الروايات و منى اللى يربطنى بيها شغل و بس و اقولك البسى احنا هنرجع فعلا
فى العربية
ورد ده مش طريق البيت احنا رايحين فين
صقر الدكتورة
ورد دكتورة ليه
صقر تشوف لينا حل
راحوا و كل واحد حكى ايه عايزه من التانى و كل واحد طلع اللى عنده و ورد حكت هى خاېفة من ايه و روحوا البيت
ورد انا هنام
صقر لا المفروض فى حاجات الدكتورة قالت نعملها كل يوم
ورد ايوة صح طب المفروض نعمل ايه
صقر هى كانت كتباهم تعالى نشوف
كان مكتوب اول يوم على كلا من الطرفين ان يتحسس وجه الطرف الآخر و يداعب شعر الشريك برفق و حنان
ورد ماشى انا هبدا
صقر قاعدها قدامه و ورد بدات برفق بالغو فجأة بدات تلعب فى شعره و كأنها بتشده
صقر ايه يا ورد ديه الست عمالة تقول برفق و حنان ايه بتنتقمى من شعرى زعلك فى حاجة ده
ورد ما انا ماشية على الكلام زى ما قالت اهو
صقر مش كده
ورد طب ازاى
صقر انا هقولك
صقر بداء
ورد غمضت عنيها من 
صقر دورك يا وردتى شايفة ازاى مش زى نكش الفراخ اللى كنتى بتعمليه فى شعرى
ورد ضحكت بطفولية خلاص حاض
ورد صقر . الدكتورة قالت مينفعش نعمل اى حاجة غير لما اطمن و لازم نمشى على التمرين اكتر من مرة
صقر بتظاهر البراءة أنا عارف بس اصل انتى فى حتة فى شعرى مش عارفة توصليلها كويس فبساعدك علشان التمارين تتعمل صح
ورد خلاص انا خلصت و جت تقوم
صقر استنى ده لسه فاضل تمرين كمان
ورد ايه تانى
صقر المفروض كل واحد يترقع صوابع رجل التانى
صقر انا هبدا
ورد و كانت جالسة تمام ماشى
صقر طب يلا نامى على الكنبة
ورد بغباء ليه
صقر طبعا اهم حاجة تكونى مرتاحة و مفيش حاجة تضايق يا وردتى
ورد ابتسمتله و حسيت أنه بدأ يتفهمها
ورد خليك قاعد هنا لحظة و جاية
اخدت شوية وقت جوه و خرجت ورد بقميص 
صقر نظر فى عيونها ورد متأكدة
صقر بعدها عنه و پصدمة 
ورد بكسوف و براءة فارس بيرن و جابت الموبيل من ورا صقر
صقر حمد ربنا أنه هدى وقتها و معملش حاجة
ورد جت ترد صقر الموبيل منها
صقر تردى على ايه هو ده وقته أنا و
لا تردى عليه
بدأت ورد تستيقظ و كان

لون عيونها
مع انعكاس الشمس عليها اثر قلب صقر أكثر
ورد بكسوف صباح الخير
صقر مبسوطة يا ورد
ورد نظرت له فى عينه أنا أسعد واحدة فى الدنيا يا صقر
صقر و الله ده أنا اللى خاېف اكون د بحلم يا ورد و و كأنه خاېف يفقدها
جلس بجوارها و هى نائمة بتعب
صقر بقلق عليها و هو يأنب نفسه فتلك الصغيرة لم تتحمل عنفوانه معاها و كان يجب أن دار الروايات يكون أكثر حذرا معاها و لا يتعبها و لكن لا يستطيع ذلك فهو ينسى نفسه
استقيظت ورد بهدوء
صقر بقلق انتى كويسة يا ورد طمنينى
ورد و هى تضع يديها على وجه دار الروايات و بنظرة بريئة و ابتسامة تخبئ بها المها متقلقش يا حبيبى أنا كويسة
صقر لاا مش كويسة أنا اسف لو
ورد وضعت يديها على فمه قبل أنا يكمل
ورد اششش و أكملت بكسوف أنا كنت مبسوطة معاك برضو متفكرش كده دار الروايات و متحملش نفسك كده تانى
صقر و هو مبسوط من كلامها أنا بحبك اوى يا ورد
ورد و هى و انا كمان
صقر هقوم اجهزلك شاور حلو كده زيك
ورد بالملاية ماشى يا صقرى
صقر ملئ البانيو ماء دافئ
ورد و الدموع تجمعت فى عينها بلاش يا صقر الله يخليك
ياكلها بيده و هى أيضا و كانت السعادة تغمرهم
فات شهرين على ابطالنا
تقى كانت جالسة فى غرفتها تبكى بشدة و تفكر هل حقا فارس يحبها كما تحبه أم فقط يحاول أن ينسى بيها ورد و هل مازال يفكر في ورد
قطع ذلك دخول فارس عليها الغرفة
تقى انتفضت من مكانها فكانت ترتدى بيجاما شورت و تربط شعرها بكحكة عشوائية
تقى انت ازاى تدخل اوضتى يا مااااااما
فارس ماما اللى مدخلانى على فكرة و بعدين أنا بقيت جوزك هو مش الاسبوع اللى فات كتبنا كتابنا و بعد بكرة الفرح باين
تقى و لو ازاى تدخل كده برررررره
فارس بس طلقة اوى انتى فى البيجاما دى عايزك تبقى تمشى بيها فى شقتنا يا توتا
تقى انت جاى ليه
فارس سمعت ان فى حد هنا قلبها نكد و مش عايز ينزل ينقى طرحة الفرح
تقى أنا حرة و بفكر اأجل الفرح
فارس نعععععم فرح مين اللى يتأجل دار الروايات ده أنا ماسك نفسى عنك بالعافية و بحلم باليوم اللى هنتجوز فيه يا توتا
تقى يعنى يا فارس بتحبنى 
فارس بحبك بس ده أنا نفسى تتاكدى انى بعشقك بجد يا تقى محبتش حد زيك
تقى و ورد
فارس و الله يا تقى أنا اكتشفت انى عمرى ما حبيتها و اكمل كلامه و هى يتكلم أمام ش.. بالضبط و لما عرفت يعنى ايه الواحد يبقى عاشق
تقى بجد يا فارس
فارس بجد يا قلب فارس .قومى يلا مفيش وقت الفرح بعد بكرة و انتى هنا مشغلالى مسلم و قلبها نكد
تقى بضحكة طفولية خلاص هقوم
تقى و هى وشها من الخجل 
تقى بسرعة اطلع بره
فارس بعد بكرة الفرح و كل حاجة براحتى بعد كده
تقى انت قليل الادب
فارس دى احلى حاجة دى البسى يلا بدل ما امك تدخل علينا تلاقينى معرفتش